South Australie route

Popko was vroeg op en gaat altijd de omgeving verkennen en misschien lopen er nog wel meer van die ochtend mensen rond voor een babbeltje. In de receptie aan gekomen was er nog plaats voor de vroege tour om mee te gaan naar het hoogste punt de Ridge Top van dit gebergte. Dit is heel erg oud land waar de Aboriginals duizenden jaren gelden hebben gewoond en daar zijn nog veel overblijfselen van over gebleven, voor ons domme Hollanders soms niet te herkennen maar we worden met de dag wijzer.
De gids David kon ons van alles vertellen over dit gebied. We gingen met zijn 4 wieldrive op pad. Met een gezelschap van 10 personen zaten we achter in de truck. Soms ging het zo stijl hoog dat we plat geplet in de truck zaten. De grijze golf is hier ook aan het trekken soms hebben we het gevoel dat we de gemiddelde leeftijd iets om laag halen, kun je na gaan wij midden vijftig, zin om gewoon wat foto’s van die Aussies te maken, leuke mensen overigens . In het gebied waar we zijn geweest wordt uranium uit de grond gehaald en de gidsen doen daar nogal geheimzinnig over. We mogen vooral niet in het gebied komen waar geboord wordt. Het gebied wordt ook afgesloten als we door de hekken gaan.
Deze tour was duur maar iedereen rade ons aan om vooral maar mee te gaan. En we zijn blij dat we het hebben gedaan. We hebben verschillende stops en elk uitzicht is weer anders en geweldig Telkens als we op de slingerende weg de bocht om kwamen werden we verrast door een massief dat zo enorm en uitgestrekt is, niet te beschrijven. De aussies hebben meer kennis van bergen gesteente en oertijden we steken hier weer heel veel van op. Dat het heel erg oud land is kunnen wij zelfs zien.
In de truck zaten we op gepakt met 10 personen soms ging het voor mijn gevoel recht omhoog en over wegen met gaten en rotsblokken niets wat op onze rechte geasvalteerde wegen lijkt. Soms vond ik het ook wel vreselijk eng maar je moet wel wat als je wat wil zien. Dieren leven hier niet meer en de vegetatie heeft het ook niet al te breed, het heeft hier in 8 jaar niet meer voldoende geregend. De gids legde uit dat de bomen op armoede stand stonden zodat ze het minste voedsel nodig hebben. Weinig blad dus. Op de terugweg kwamen we nog een aantal bokken tegen. 1 Week geleden was het park gesloten omdat de wilde geiten en bokken afgeschoten werden, waarom. Omdat deze geiten Fam die zich te snel uitbreid het voedsel en water van de zo zeldzame rotswalibie gebruikt. Mag natuurlijk hier ook geen naam hebben dat dit soort dingen gebeuren maar ja wat en wie is belangrijker.
De rotswallibie liet zich nog even aan het eind van de tour fotograferen. Echt mooi een dergelijk dag.
Na de tour nog wat gedronken met Peter en Janet uit Sydney en het diner maar in het restaurant gebruikt.
De volgende dag opbreken en nog even voor vertrek naar een look-out en een oude kopermijn uit het jaar 1 of 2. Vervolgend het boek er weer bij genomen die ons alle high lights van Australië laat ontdekken. We gaan naar Nationaal park de Flinders en wel naar Winepena. We moeten weer over de dirty wegen rijden en maken nog een omweg om even in de pub in Binman aan te leggen. Uren niets en zomaar een pub en een paar huizen. Iedereen gaat even bij de pub aan als hij langs komt. Was erg gezellig, komt daar ook weer mensen van de camping tegen.
Tegen 4 uur kwamen we in Winpena op de camping aan(tevens toeristinfo en registratie voor in het park) We hebben onze tent weer opgezet en de camping wat verkend. De avonden zijn weer erg koud en hebben bij het vuur gezeten van Erica een meisje uit Melbourne die alleen op vakantie was. Met haar de afspraak gemaakt om de volgende dag een wandeling te maken naar de uitgang van de pound te maken. We zitten in en heel zeldzaam gebied. en bevinden ons in een ovaal omringt door bergen, een pound genoemd. In deze pound hebben duizenden jaren geleden mensen geprobeerd in het vlakke midden gedeelte graan te verbouwen de grond is ontgonnen en je raad het al geen regen(water) dus het is op een mislukking uitgelopen. Vreemde van alles is dat op deze plaats nu niets wil groeien. Gelukkig is dit maar een deel van de pound. De start van de hikking ging dwars door de Mimosa en de Wet Gumtrees deze combinatie is geweldig. De sterk geurende Mimosa met de grillige gom bomen is een lust om daar dwars door te lopen, erg genieten. Later ging dit over in Pijnbomen een soort van conifeer. Erica kan ons gelukkig alles vertellen over deze streek en de bomen. Emoes lopen hier te grazen en kangoeroes springen op als je ze te dicht nadert. Na 4 km gaat het pad over in rotsbedding van de rivier die ons naar de uitgang lijdt van de pound. Aan het eind van de tocht worden we verrast wederom een geweldig uitzicht over bergtoppen die dichtbij en aan de horizon in de zon blinken. We hebben de meegebrachte sandwich opgegeten en zijn aan de terug tocht begonnen. Het was een hele klim maar de moeite dubbel en dwars waard. Popko en Erica besloten om de volgende dag een vlucht te boeken boven dit gebied om nog beter een beeld te krijgen hoe het er van boven uit ziet.

Om 8 uur kon er gevlogen worden, mooi optijd. Ik kon lekker uitslapen. Ook wel eens lekker ga er elke morgen vroeg uit omdat de vogels mij om al op tijd wekken met hun prachtig gezang en Popko uitgeslapen is rond een uur of 7 En als Popko wakker is is de rust weg, jullie kennen hem wel.
Na de vlucht, zo rond 9.30 uur hebben we de zaak weer ingepakt en hebben dit mooie gebied verlaten. We zeggen wel eens je gaat wenen aan je omgeving maar als alles weer vlak is met hier en daar een boompje weetje wat je achter laat. Prachtige horizon met geweldige mounthen ketens.
Onze volgende stop is Port Augusta.