Perth tot Kalbarri

Nieuwe start. Dinsdag om 7 uur starten we onze cabrio en Popko verkleed als iemand die net de bank heeft overvallen en ik liggend onder 2 slaapzakken achter in onze Holden. Pas op voor, je kunt het niet opnoemen iedereen is bang voor ons. Opspattend noem maar op, rondvliegende en enge beesten die naar binnen kunnen komen. Wat zijn wij toch gehard, we denken er wel aan dat het misschien kan gebeuren maar we pakken door. De wind is wel erg koud maar dat wordt in de loop van de dag wel beter. Het gaat fantastisch. Popko heeft mij echt beloofd niet harder dan 70/80 km te rijden. Heeft misschien met zijn leeftijd te maken maar soms liep de meter al naar de 90 K. We worden ingehaald door jongens uit Geelong die onderweg zijn naar een nieuwe baan in de mijnen. We hebben ze leren kennen in het restaurant van Eucla. Ook Tascha en Fiona uit Melbourne hebben de grote stad achter zich gelaten en zijn ook op zoek naar het grote geld Gold Rush. Met deze dames hebben we de afspraak als het niet lekker gaat kan ik met hun verder rijden. Rond 10.00 uur worden we ingehaald door hen en we stoppen bij de volgende Roadhouse om even bij te praten. We gaan in de zelfde formatie verder en hebben de afspraak dat we op de zelfde camping dan de dames gaan staan in Norseman .Fiona en Tassa rijden natuurlijk sneller dan ons en geven even een belletje waar ze zijn. We zetten de tent op in Norseman en bezoeken de garage die een Ford voor ons heeft staan. Weinig concurrentie en dat was te merken. Iemand die graag gebruik maakt van een ander zijn trammelant. Stik met je Ford uit het jaar nul en voor bijna 2.500 dollars. We besluiten om de volgende dag verder te rijden naar Kalgoorlie. Kalgoorlie is een mijn stad die de laatste jaren, door de enorme verdiensten die de mensen in de mijnen kunnen vangen. Is gegroeid tot een moderne stad met alle faciliteiten die bij een stad horen. In ieder geval zat garage. We hebben eerst een bezoek gebracht aan de sloper. Deze liet de motor even draaien van de Holden en een bod van 800 dollars hadden we. We kregen nu de tijd om naar een andere auto te zoeken. Bij de eerste de beste garage aan gekomen die ook een Holden voor ons had, werden we aangesproken door..? Hij had in de stad al naar ons uitgekeken want hij had een telefoontje gehad van een vriend uit Eucla die had verteld dat er een Hollander aan kwam met een total losse auto,die een andere auto nodig had. We waren natuurlijk gemakkelijk op te sporen er rijdt maar een z’n Holden rond die rijp is voor de sloop en dat is die van ons. ? nam ons mee naar zijn busgarage waar hij de manager was. Wij hadden begrepen dat hij naar een auto zou uitzien maar dat was ook weer een misverstand. ? bood ons koffie aan en stelde voor om te reageren op een auto uit de krant. Hij is de hele morgen met Popko aan het rondrijden geweest in zijn Ford 2 zitter. Ik kon niet mee maar dat was niet erg. Ik had de Mainstreet ontdekt en vermaakte me daar wel een poosje. Toen ik terug liep waar we afgesproken hadden liep ik op een Ford Falcon die gewoon aan de weg stond 4 Sale. Ik heb mijn leven lang al in een Ford gereden en heb met al mijn verstand de auto goed bekeken conclusie, het leek mij wel wat. Dit door gegeven aan de Mannen die na dat ze de Ford hadden gezien gelijk een bod hebben uitgebracht De eigenaar werd gebeld en er werd een proefrit gemaakt. Alles leek oké alleen er moesten een paar nieuwe banden op. ? had hier ook een adresje voor en zo kwamen we toch vrij snel en geschikt weer aan een andere auto. De volgende dag werd geruild van geld naar auto en de all risk verzekering werd afgesloten(iets met kalf en put). We hebben de mijnen bezocht en zijn in de gangen onder de grond geweest. Ook is in Kalgoorlie een PIT waar een open mijn is hier wordt goud gevonden .We zijn 3 nachten in K geweest en de laatste avond zijn we uitgenodigd bij onze vriendinnen uit Melbourne voor de BBQ ook de jongens uit Geelong kwamen daar.Zaterdag zijn we weer vertrokken richting Perth. We hebben de 500 K rustig afgelegd en zijn zeer tevreden over onze Fordje. Onderweg hebben we echt genoten van de prachtige struiken die langs de weg staan en volop in bloei staan. We zijn Perth doorgereden en hebben onze auto geparkeerd bij de haven in Fremantle, een voorstadje van Perth. Zondagmorgen, Popko was al op tijd wakker en riep mij: als je wilt lopen moet je nu gaan het stikt hier van de lopers. Hij informeerde en over 15.min start een funloop. Snel een slok Orange sap, langs de wc voor een plasje, 25 dollar mee en rennen naar de start. Het volkslied werd gespeeld en ik had net tijd voor inschrijven, nummer opspelden en achter de streep te gaan staan, toen klonk het startschot. Weg gingen 300 lopers en ik. Heerlijk om mee te doen de voorbereiding was wat slecht maar het lukt nog steeds. Na dit sportspektakel hebben we de zondagmarkt van Fremantle bezocht en het Kingspark in Perth met zijn Botanic garden en zijn Swan river. Om 3 uur hebben we een afspraak met een gids gemaakt om de waldflowers te bekijken in de bossen van het park. Deze volontaire, plantje, bloemetje en beestjes kenner kon ons heel wat vertellen over de vegetatie en we ontdekten de meest zeldzame bloemen volgens haar. Ik vond dit wel interresant om te weten omdat we tijdens onze weg naar het Noorden deze planten ook weer tegen komen. De nacht hebben we door gebracht aan de kust van Cottesloe We willen nog 1 dag in Perth doorbrengen . Om 11.00 uur zijn we op de bus gestapt die ons door de binnenstad van Perth reed om op deze manier alle high lights te zien. Later zijn we uitgestapt en hebben lekker in de stad rond gewandeld. Perth bevalt ons wel. Rond 15.00 uur zijn we vertrokken om een begin te maken naar het warmere noorden. We zijn natuurlijk op tijd gestopt bij een Roadhouse om te overnachten. De volgende morgen zijn we vertrokken om richting Geraldton te rijden. In een voorstad van Geraldton moesten we even bij een kennis van Peggy aan en dat hebben we gedaan. We werden ontvangen op de tea en hebben even lekker gekletst met de familie … We besloten om door te rijden en we kregen sinasappels en manderijnen mee eigen teelt, heerlijk. We zitten nu in een ander klimaat, we denken aan Spanje. In Geraldton hebben we aan de zee geslapen. De volgende dag zijn we doorgereden naar de Pinnacles Nationaal Park Het park bestaat uit Duizenden lijmstenen pilaren staan er op een prachtige gele ondergrond. Niet een gelijk. Je bevind je hier echt in een andere wereld. Zomaar 19km land in waards kom je dit gebied tegen. Van daar uit zijn we richting Kalbarri gereden. Toen we hier binnen reden dachten we beiden, nu komen we in het heelal. Een weg met aan 2 kanten bomen met prachtige bloemen die volop in bloei staan. En voor ons dook een zee op, zo blauw(groen) met golven die wild tegen de pier aan bonken met hun witte koppen. Het land dat als een koord gekronkeld langs het dorpje loopt met een parel wit strand. Even bij komen. We hebben een camping opgezocht aan dit strand en hebben voor 2 dagen geboekt. Na het bezoek aan de toeristinfo, besloten we het advies van de mevr. maar op te volgen en de volgende dagen te besteden aan het bezoeken van de prachtige Look-outs en het nationaal Park vanKalbarri
Donderdag Moeder Schuitema is jarig. We zijn al vroeg wakker en zo gezegd zo gedaan. 4 Look-Outs die ons lieten genieten van de wilde zee waar de golven met geweld over de enorme rotsen aan de kust hun klotsende water uit gooit. Langzaam loopt dit water terug en er ontstaat een muur van watervalletjes, Anders kan ik het niet omschrijven Je kan hier echt van genieten De verschillende attracties de een met een wandeling de andere gewoon met een kust waar je de zee in kan kijken zijn allemaal op hoogte aan gelegd. We hebben de tijd genomen om hier van te genieten. Later zijn we naar het park gereden. Weer 20 K over een dirtyroad land in waards. We kwamen in een gebied met, zoals de Aussies zeggen Dramatic Landscape miljoenen jaren oud en voornamelijk bestaan uit zandsteen die zich door de jaren heen heeft gevormd in lagen die van licht tot donker bruin gaan. We besloten om de track van 8 km ter lopen rond de rivier die in het midden van dit gebied loopt. De stenen lijken soms of ze er voor ons zijn neer gelegd als een trap. We beginnen dan ook heel enthousiast aan de trip. Het is geweldig niemand die je tegen komt je bent er echt allen met de natuur en de bosvliegen. Mensen lopen met een netje om hun hoofd tegen de vliegen je wordt er gek van.Wij niet. Popko heeft een net en Hennie slaat ze gewoon weg.en doet net of ze er niet zijn. Het was een hele tocht maar we hebben van begin tot het eind genoten Er zat even een vervelende klim in door, onder, langs scherpe rotswanden en ik moest even mijn arm weer open halen(kan er nog net bij). Net voor donker kwamen we binnen Te laat vertrokken denk ik. Maar goed zo kan je heel wat in een dag proppen en het was weer een geweldige dag met heel veel zee, een prachtige natuur met bloeiende struiken(bomen) grillige rotspartijen en prachtig weer. Wat wil je nog meer!!!