centraal oostkust Vietnam

Op vrijdag 9 augustus zijn we aan gekomen in hotel Binh Minh 1 in Hue. Hue is een oud stadje bekend door zijn Perfumriver, grote tombes waar bekend/beroemdheden zijn begraven. Om 22.00 uur kwamen we hier aan en na de gewoonlijke incheck dingen zijn we naar onze kamer gegaan. Popko is gelijk onder de wol(laken) gekropen en was gelijk vertrokken. Voor mij even de rust om aan mijn dagboek te werken. Intussen met Germien, Riek en Gerwin gemaild. Ook oom Bram heb ik gesproken. Voor ik er erg in had was het 02.30 uur, lekker nog 21.00 uur bij jullie in Nederland. Oké, moet maar een keer ik was weer bij met mijn web-log.
De volgende morgen Popko zover gekregen om even langs de dokter te gaan. Door de hernia heeft hij bijna geen gevoel in zijn 2 tenen. In Sapa heeft hij een tijdje op teenslippers gelopen en waarschijnlijk een wond op gelopen tussen zijn tenen. Later is dat gaan infecteren en zijn voet werd steeds dikker. De dokter kwam op de kamer en vond het nodig om even in zijn praktijk te komen. Daar werd een ware operatie uitgevoerd De wond werd open gesneden zodat de rommel er beter uit kon. Met watten en ontsmetting werd de teen verbonden, zeer pijnlijk allemaal. Er werd nog een aantal medicatie meegeven en Schuitema was even onderzeil. De rest van de dag heeft hij in bed doorgebracht met slapen.
De volgende (zater)dag had hij om 11.00 uur opnieuw een afspraak, wond schoonmaken en een nieuw verband. Allemaal erg pijnlijk en de zwelling nam ook niet af. Toch maar besloten het programma aan te passen en door te gaan. Om 13.00 uur hebben we een onderwijzers stel uit Straatsburg ontmoet om samen een trip op de Perfumriver te maken. Het is bewolkt en er valt wat regen zo nu en dan. Tijdens de tocht werd er aangelegd om de enorme tombes te bezoeken. Een keizer die tijdens zijn leven zich een beetje heeft vermaakt met schrijven en dichten en met vrouwen heeft in een prachtig natuurgebied een enorme graftombe voor zich laten bouwen De vertrekken waar hij tijdens zijn leven heeft gewoond waren de moeite waard . Het zag er allemaal uit of het wel duizenden jaren oud was. Later bleek dat het uit begin 1800 was. De stenen waren zo verweerd en er heeft weinig onderhoud plaats gevonden.

De tocht ernaar toe hebben we te voet afgelegd, Popko heeft gebruik gemaakt van de motortaxi. Die jongens probeerden met hun smoesjes iedereen mee te nemen. Het zou wel 6 km zijn, dat ga je toch niet lopen. Later bleek dat het precies 1.7 km was. Tijdens de tocht hebben we erg genoten en waren blij dat we gewoon onze eigen zin hebben doorgezet. Het Duitse stel was het daar ook mee eens. Na 1,5 uur waren we terug bij onze Dragonboot die de tocht voort zette naar een volgende High light. Een pagode, Thien Mu. Gezellig rond gekuierd kan er niet zo veel van vertellen. Rond 17.00 uur werden we afgezet aan de wal en zijn op onze brommer naar het hotel gegaan

Sms van de Vietnam boys, Matthijs,Wouter en Daan gehad dat ze ook onze kant opkomen maar dat de trein niet vertrekt omdat een typhoon een gedeelte van de rails heeft weggespoeld.
In Binh Minh 2 voor hen een goedkopere kamer geboekt waar ze zo in kunnen als ze zondagmorgen 7 uur aankomen met de bus.

Zondag na een bezoek aan de dokter(vond dat de wond er goed uit zag) hebben we besloten om op de brommer enkele hoogte punten (volgens Lonely planet) bezocht Er is een area waar 100 jaar geleden de welgestelden van de stad hebben gewoond. Dit omgeven door een gracht en een muur, de meeste fraaie onderkomens zijn waarschijnlijk in de laatste Vietnam oorlog gebombardeerd. Ze zijn net begonnen met herstelwerkzaamheden. De maquette maakte ons duidelijk hoe het geweest moet zijn. We hebben de stad verlaten en zijn opzoek gegaan naar een houten brug over de rivier. Wie gaat dit nu opzoeken, wij natuurlijk. 6 Km eerst dwars door de markt tussen de fraaie groente stalletjes en nog mooiere fruit uitstalling door. Eerst door een bijna onbegaanbaar stukje weg achter op de brommer te schudden. En later door een landschap met rijstvelden. Door villages die weer aan die weg liggen en een rivier die bijna dicht is gegroeid met een onkruid. Alleen op sommige plaatsen open wordt gehouden door de vrouwen die hier hun wasje doen. Gek He iedereen, waar je ook naar binnen kijkt heeft een tv
Die ook de hele dag aan staat te schreeuwen. Voor de rest staat er niks in de hutten/huizen. Op een kokosmat wordt gegeten, geslapen en geleefd.1 kast voor de spullen. Een houtvuur om te koken en de afwas wordt op straat gedaan in een teiltje.

We hebben die weg verder afgereden soms een beetje gokken of links of rechts. Er kwam een jongen voorbij die in slecht Engels ons wel wilde weg brengen. We hadden het een beetje gehad met dit soort figuren, ze vinden alleen je dollars interessant. Helemaal verkeerd gedacht deze mensen zijn weer super aardig en wij moeten even wennen aan deze nieuwe manier van omgaan sorry. We gingen met een thank you uit elkaar en wij kwamen op de goede weg

De brug was een houten gedecoreerde brug zie foto kan het niet uitleggen. Wel was heel leuk dat toen we aankwamen rijden de vrouwen ons hard tegemoet kwamen lopen of we aub iets bij hun stalletje wilden kopen. In de brug waar een heerlijk fris windje waaide lagen de oudsten van het dorp te rusten. Wat een leven.
Een praatje gemaakt, Popko kan heel goed met dit soort tandloze figuren, voelt zich helemaal 1 met hun.( zit nog steeds te denken om zijn kroon in Thailand te repareren) We hebben het prachtige bruggetje achter ons gelaten en zijn naar strand gegaan dit was nog eens 10km verder.

Maandag een dag trip naar DMZ zone gemaakt. Dit is de democratischelijn die van 1954 tot 1975 bestond aan beide zijden van de Noord en Zuid Vietnamese grens, een gebied van 5 km . Op de grens stonden nog de propaganda, luidsprekers en een monument die nog herinnerd aan de tijd. Ook een gedeelte van de brug was nog bewaard gebleven De bus bracht ons eest naar de Vinh Moc tunnels waar de vrouwen en kinderen ondergedoken hebben gezeten. Dat er ook wapens op geslagen lagen wou de gids niet zo veel over vertellen. De tunnels die ongeveer 1 meter breed waren en net zo hoog waren als een kleine Vietnamees, en om de paar meter nissen hadden waar een groepje mensen konden leven. Op verschillende plaatsen kwamen de tunnels op het strand uit zodat er via een eiland voor de kust, naar het Zuiden kon worden gevlucht. Niet te geloven dat mensen hier hebben kunnen overleven.
Later een bezoek gebracht aan de hoogste berg in dit gebied dat een Amerikaanse basis, uitkijkpost had. Later nog een Amerikaanse basis bezocht waar meer dan 500 Amerikanen en 10.000 Vietnamese het leven hebben gelaten. Hier is een half jaar hard gevochten. Soms is het jammer dat je niet genoeg weet van de historie dan kun je het nog beter begrijpen wat deze mensen hebben meegemaakt. Het was weer een erg interessante dag.

De volgende dag was het weer pakken en vertrekken. We waren een beetje gaan houden van het personeel van Binh Minh hotel. Als de bus dan vertrekt is er niemand die nog even de moeite neemt om te zwaaien. Het personeel is alweer druk met de nieuwe gasten die binnen komen. Dit is soms wel een beetje zuur. Maar och zo gaan deze dingen nu eenmaal.
We gaan naar Hoi An De bus vertrekt om 14.Oo uur en we komen om 18.00 uur aan. De jongens,Vietnam Boys hebben een kamer voor ons gereserveerd. Het was alleen weer lastig ,je wordt ergens uit de bus gezet en je weet even niet waar je bent. Alleen maar bromfietstaxi’s om je heen die al met je bagage gaan lopen. Dit zijn we zo langzamerhand wel zo zat. Dus we begonnen maar te lopen. Het was nog een hele tippel. Toen we het lopen zat waren toch maar een taxi genomen, bleek dat we nog een paar honderd meter van het hotel waren, dat zeggen ze mooi niet .
Het hotel was echt fantastisch een gezellig zwembad waar we maar meteen een duik in hebben genomen. Daar knap je van op. De jongens hadden al pakken besteld en de volgende dagen was het pakken passen en nog eens passen en nog eens passen. Wij begonnen ook weer te kopen. Ik kan me nog een zin van Marcel herinneren in januari is er een modeshow maar nu aan de Wiekbrug. In Hoi An kun je alles laten maken schoenen slippers en alles wat kleren betreft. En in bestellen passen en veranderen en weer passen gaat nog al veel tijd zitten. Tussen door aan het strand gelegen. Kennis gemaakt met Fung een Vietnamese die 3 maand in Nederland is geweest en Nederlands heeft geleerd we hebben ons erg met haar vermaakt. Ze kon op een leuke lieve manier met ons communiceren. We (de jongens)hebben haar uitgenodigd om met ons mee naar het strand te gaan. Deze uitnodiging nam ze aan samen met een vriendin werden er bikini’s voor de dames gekocht en achter op de fiets ging het naar de beach. We hebben aan Fung gevraagd om kreeft, krab en garnalen voor ons te bestellen en ons te leren hoe we ze op moeten eten. We hebben erg genoten van deze maaltijd op het strand van Ho An. De vismaaltijd werd op het stand voor ons gekookt en wij zaten op een kokosmat rondom de schalen met de vis. Later op de avond hebben we ons uit laten nodigen om in het restaurant van Fung het diner te gebruiken en Fung zou koken. Verse tonijn stond op het menu en vruchtenijs na. Heerlijk allemaal, lekker eten in een gezellige sfeer. 4 nachten zijn we in het gezellige stadje gebleven. We hadden het allemaal weer te pakken echt het vakantie gevoel, relax en alles liep weer lekker. Vrijdag met een localmeisje wat inkopen gedaan. Ze willen graag mee omdat ze hier Vietnamese prijzen en Europese prijzen hanteren en als hun iets voor je kopen wij goedkoper uit zijn. In ruil moet je iets in hun winkel kopen, dit was in dit geval geen probleem. Ik had 3 paar slippers voor bijna 6 dollars en we zijn met haar naar een lampionfabriek geweest. Om een aantal, verschillende maten lampionen te kopen. Schuitema kennende gelijk een doos vol, wil een handel in Nederland beginnen. Kan gelijk met de modeshow.
Weer een doos vol (samen met de jongens) naar Nederland gestuurd (100 kg) nog een duik in het lekkere zwembad genomen om 18 uur in de bus gestapt We hebben een flinke reis voor de boeg. 12 uur in de bus. Denk aan mijn zussen die elk jaar naar Spanje gaan met de bus. We hadden een paar mixen gemaakt met cola in de hoop hier beter op te kunnen slapen. Ik weet niet waar het aan heeft gelegen maar van slapen kwam niet zo heel veel. Slechte weg en zeer slechte stoelen naast Popko blijft er niet zoveel ruimte meer over. Maar oké we redden het wel, om 7 uur kwamen we aan en zijn maar in het eerste beste hotel gegaan. De prijs was oké en voor de rest ,och we vinden het al snel goed. De stad en het strand verkent en alles ziet er puik uit. Hier willen we wel een tijdje blijven. Voor de volgende dag gelijk een duikdag besproken. Matthijs en wij hebben een padi openwater en Daan en Wouter willen een fun duik gaan maken. Kan hier allemaal.
Het duiken was weer geweldig. Om 7.30 uur werden we opgepikt en om 9 uur hadden we de eerste duik al. De duik was in de buurt van een rotseiland, eerst alleen maar zand maar later kwamen we toch nog in het koraal en zwommen de vissen rondom ons. We zijn wel erg verwend met het duiken in Australië De rest is niet te vergelijken met de hoeveelheid en de kleuren.
De tweede duik was beter, ik voel me dan ook een beetje relaxed om 14.00 uur waren we terug en hadden ter afsluiting een Vietnamese lunch. Op het strand even uitbuiken en de ventdames en heren helemaal gek maken met hun verkoop truckjes. Wij(de jongens) kunnen het inmiddels ook van Very sheep ,bay from me, Happy houer. Je wordt ook wel een beetje moe van deze mensen de ene zonnebril verkoper is nog niet weg of de kraaltjes en ketting dame staat weer aan je standbed drinken en eten en massage zijn al 20 keer langs geweest. In het begin gaat dat weg sturen nog met een glimlach maar ik kan er ook wel chagrijnig van worden. Deze mensen niet, blijven rustig staan en laten zich niet wegsturen. Soms voert Popko een show op en lachen we ons een slag in de ronde het gaat dan om een zonnebril van 2 dollar.

"S avonds bij de Turk gegeten een beetje variatie is niet gek. Soms denk ik nog aan de nieuwe aardappels en peultjes die Marie Hoeve voor ons heeft gekookt op de dag dat we weg gingen, Heerlijk. De meeste dagen staat hier rijst op het menu. Over het eten geen klagen maar soms verlang ik gewoon weer naar mijn Nederlandse keuken, met mijn eigen kok, Popko.
Vandaag maandag 20 augustus 2007 hebben we een boottrip gemaakt voor 6 dollars de hele dag op een boot. Bezoek aan een rotseiland om te snorkelen. Livemuziek aan boord en Happy Houer allemaal het water in en aan een drijvende bar hangen, gratis cocktails drinken Gewoon weer feesten en beesten erg gezellig. Popko heeft nog een bezoek aan een enorm aquarium gebracht, vol met haaien schildpadden en andere vissen die hier voor de Vietnamese zee tegen kunt komen. Al met al een geslaagde dag weer met onze vakantie zonen Thijs, Daan en Wouter.
Gezellig met deze boys ik ga ze missen als ze volgende week weer naar Nederland terug moeten. Ben van hen gaan houden.

De jongens zijn om 18.00 uur naar Ho Shi Minh vertrokken met de bus, wij gaan morgen met het vliegtuig. Iets rustiger voor Papa en Mama niet weer in die nachtbus!!!