van Bangkok naar Melbourne

Bangkok. Het was weer fijn om terug te gaan naar Thailand, Bangkok, dachten we. We lieten ons weer naar hotel New World Lodge brengen waar ook onze reis was begonnen in Thailand.
Ze hadden nog een kamer, te duur voor ons, de volgende dag kwam er een goedkoper vrij. Dus maar even weer wisselen. Zondag, we waren van alles van plan met de taxi vertrokken maar omdat we de camera hadden vergeten heb ik een tijdje in een park zitten wachten en Popko is op en neer geweest met de taxi. Voor de middag hadden we Co van Kessel besproken om met een groep te fietsen door Bangkok, dus de camera was nodig We hebben ons aangemeld en rond 13.00 uur gingen we op pad. We fietsten eerst door de smalle steegjes die soms wel heel smal werden door de mensen die hun eten moeten koken en opeten op de straat. Dwars over de markt en mensen die hun handel probeerden te verkopen. Overal werd ruimte gemaakt voor ons en we werden overal hartelijk begroet. Eerst werd er een tempel bezocht. Morgen, maandag was het de dag van de armen, iedereen bracht eten en dit werd geofferd, het was een drukte van belang. De Thaise reisleider heeft erg haar best gedaan om tijdens de tour het beste van Bangkok te laten zien. We zijn op plaatsen geweest die een toerist normaal niet bezoekt. We gingen met onze fiets op een longtail boot en ook met een taxiboot overal waar we gingen, de fiets ging mee. We verlieten de drukke stad en kwamen in het buitengebied terecht waar fietspaden ons door woonwijken brachten. Er werd aangelegd bij een winkel waar wat werd gedronken en gegeten en waar we even konden schuilen omdat het heel hard begon te regenen. Het was een prachtige dag echt een aanrader als je in Bangkok aankomt om op deze manier de stad wilt ontdekken.

We hebben ook weer gegeten op de staat waar we voor het eerst onze maaltijd hebben gebruikt, leuk om weer terug te zijn. In een pub wat gedronken en een Duitser gesproken die ons adviseerde over een markt waar we de beste jeans konden kopen. De volgende dag zijn we na het ontbijt direct vertrokken. Eerst wat in een groot winkelcentrum rond gelopen, ik zat natuurlijk weer met mijn maat. Big size gaan hier tot maatje 38, broeken lukt wel(heren maten) maar van die leuke shirtjes, niets voor mij. We besloten om optijd naar het hotel te gaan, hadden we mooi de tijd om te douchen en om te kleden en weer optijd te vertrekken naar de luchthaven voor onze vlucht naar Australië. Een taxi genomen en met de kaart hem duidelijk gemaakt waar we naar toe moesten. Hij lachte wat en zei; Yes,Yes Popko probeerde het nog een keer en hij zei No speak when y drive. Hij zal het wel begrepen hebben. Na ongeveer een half uur vroegen we waar we zaten en hij stopte. Waar we zaten zijn we niet achter gekomen maar dat het helemaal verkeerd was werd al snel duidelijk. Ik heb hem ook duidelijk gemaakt dat hij niet meer geld kreeg dan het ritje normaal kost. De meter ging uit en we gingen terug. 1,5 uur in de taxi. Wat vroeg en relax moest zijn werd laat en haasten. Koffers bij elkaar en in de taxi die klaar stond om ons weg te brengen naar de luchthaven. Het was ongeveer 40 km naar de luchthaven waarvan we de eerst 20 km in de file stonden Het begon weer te hozen en we gingen op sommige plaatsen weer tot de wielassen door het water, spannend. Popko en ik kwamen aan op het vliegveld en toen begon de kermis opnieuw. Bagage te zwaar moesten wat meer handbagage meenemen. Oké, dit ging nog net maar toen kwamen ze bij het inchecken erachter dat we geen visum hadden voor Australië. Nooit aangedacht. Er waren 2 mogelijkheden 1, via internet 600 bath en aan de balie 3200 bath, paniek. Wij naar een internet mogelijkheid en de mevr. wilde ons wel helpen. Ging allemaal goed tot de creditcard moest worden gebruikt, lukt niet naam en nummer klopte niet. Toen met mijn kaart, wilde ook niet. Toen met iemand die net nog een betaling had gedaan met zijn kaart, lukte ook niet, lag dus niet aan onze creditcard maar we moesten weer voor de duurste optie gaan 180.-euro ipv 32.00 euro. De dames van het inchecken kwamen onze kant al op omdat we nog 10 min tijd hadden en de balie ging sluiten. Alles verliep toen in een sneltreinvaart en alles werd ons uit handen genomen
Alleen de betaling konden we nog zelf doen. Onze bagage stond ook nog steeds bij het inchecken en deze werd met geweld weggebracht, wij rennen naar gate 4 voor de controle. Stond ook nog iemand die ontdekte dat de shampoo in een 100ml fles zat en de gel een te groot formaat had, werd weggegooid en de rest in een afsluitbaar plastic zakje gedaan de crew kwam ons al tegemoet en nu waren we echt de aller- laatste. We zaten nog maar net of de Bels moesten om en we vlogen weer. Het is een vlucht van 10 uur en na het diner heb ik maar geprobeerd te slapen. Dit ging redelijk, wel vaak wakker maar de nacht verliep snel. Om half 5 werden we wakker gemaakt en kregen ons ontbijt. Om 6.00 uur landen we in Sydney hier weer overstappen en om 07.00 uur vertrokken we naar Melbourne. In Melbourne hebben we tot het laatst bij de koffers gestaan die uit ons vliegtuig kwamen maar die van ons zaten er niet bij. Hier hebben we melding van gemaakt telefoonnummer meegekregen en maar afwachten. Naar de uitgang gelopen en daar werd iedereen in rijen geplaatst. Wij moesten rij 1 in. Zag er goed uit de rest van de rijen was vol gelopen en in rij 1 stond ongeveer 25 man Al snel kwamen we erachter dat we in de verkeerde rij stonden we hadden niets aan te geven en we hadden geen bagage. Popko ging naar voren om dit te melden maar bereikte het tegenover gestelde. Hij moest maar rustig wachten, na nog zón opmerking haalde de man de mensen die achter ons stonden naar voren om hen eerst te helpen. We hebben ongeveer 1,5 uur in de rij gestaan met het wachten op de koffers was het inmiddels 11.00 uur. Alma de dochter van Peggy was al optijd op de luchthaven om ons op te pikken. Je verwacht niet dat het zo lang gaat duren maar in Australië is dit wel mogelijk. Alle koffers werden uitgepakt op een balie en met een tempo!!! Je mag hier niets invoeren van eten, drinken of andere dingen waar ze denken dat ze er ziek of door besmet kunnen raken een Nanny cultuur dat Australië.

Alma heeft ons een kopje koffie aan de kust van St. Kilda aangeboden en we zijn later richting Peggy gegaan. Gelukkig hadden we een kamer bij Peggy “geboekt” wat moet je beginnen zonder je bagage. We hadden alleen de kleren die we aan hadden en wat toiletspullen. Na enkele telefoontjes door Peggy kwam de volgende dag 2 koffers rond 13.00 uur en om 19.00 uur kwam er een telefoontje dat ook de derde rugtas boven water was en die werd de zelfde avond nog gebracht. Blij blij blij, alleen was het flesje met zonnebrandolie open gegaan en de inhoud was in de tas gelopen, weinig schade alleen veel werk om die zooi er weer uit te krijgen. Het wassen van de kleren kon beginnen gelukkig was het weer goed in Melbourne maar wij vinden het wel koud. De lucht is er lekker fris en we hebben het direct weer naar onze zin. Gerald de zoon van Peggy heeft een Holden, commandor, Opel type Belinda voor ons gekocht, 3.8 liter, rood van kleur, morgen gaan we hem ophalen
Donderdag 30 aug. Hebben we de eerste rit met de Holden gemaakt. We zijn vanplan om iets meer te zien van Victoria. Dit is 5 jaar geleden er een beetje bij in geschoten
We zijn naar het zuiden gereden langs de kust en hebben het uiterste puntje Point Nepean, National Park bezocht Er zijn 3 mogelijkheden om naar de punt te komen wandelen, fietsen of met een treintje. Ons plan was om te fietsen. Maar het was 10 over 3 en je mag alleen vertrekken als je voor 3 uur aan de tocht begint want het centrum is om 17.00 dicht en niemand mag dan meer in het Park zijn. Australiese voorzichtigheid oké dan maar met het treintje. Aan de ene kant van het park was nog een basis en een militair terrein van de World War 2 die niet toegankelijk was. Het uitzicht van af het eiland over de zee met zijn prachtige golven was geweldig. Het is de zee en die golven waar door we zo van Australië houden.
Om 18.00 uur waren we weer terug, de auto is geweldig het links rijden gaat Popko ook goed af en we zijn heel blij weer terug te zijn bij Peggy. Peggy is een achternicht van Popko van 79 jaar jong. Type Popko(druk) en een kennis van van alles. Ze regelt echt alles voor onze telefoon opwaarderen tot regelen van verzekering voor de auto. Ze wijst ons de weg door heel Victoria. Ze kookt als de beste, bij haar te logeren is echt een feest. We hebben altijd weer moeite om haar weer achter te laten
We vermaken ons een beetje met uitslapen goed ontbijt en wat winkelen in South land. We komen echt tot rust. Zaterdag heeft de buurman Noel ons meegenomen naar de paardenrennen. Er was een paar weken geen rennen geweest ivm de griep die onder de paarden heerst
De rennen en het wedden erop is weer een nieuwe ervaring. Geld kwijt te raken niet. Niet een keer wat gewonnen. Het was weer prachtig weer hoewel ik het nog steeds erg koud heb. Er was genoeg te zien er worden vrijgezellenfeestjes gehouden op het terrein. Erg gelachen om de dames die gekleed waren als echte dames zich niet meer gedroegen na het leeg maken van veel flessen champagne. De o zo preutse Australiërs lieten nu wel een heel andere kant zien. Popko is na afloop doorgegaan naar de voetbal,Melbourne Victorie tegen Perth Glorie. Ik ben met de buurman terug gegaan naar Peggy.

De volgende dag waren we uitgenodigd door de Fam Ries. Merinda kleindochter van Peggy had kaartjes voor de footy, Australisch voetbal voor ons gereserveerd en Peter en Alma en Maarten namen ons eerst mee naar de markt in St. Kilda. Op de stalletjes is alleen handwerk te koop die door de verkopers zelf moet zijn gemaakt.. Van sierraden schilderijen, kleding prachtig alles was de moeite waard om te zien. Na wat gegeten en gedronken te hebben zijn we richting Merinda gegaan. We hebben de auto bij haar geparkeerd, midden in Melbourne) en zijn gaan lopen richting MCG, Melbourne, Cricket Ground. Melbourne tegen Carlton werd er gespeeld. Na het uitleggen van de spelregels konden we de 32 spelers volgen. De wedstrijd duurt 4 keer dertig minuten. Er is 4x een break na een half uur 10 min, na een uur 20 min.
De wedstrijd was jammer genoeg niet erg spannend en Melbourne stond al snel voor en liep snel uit.
Na de game hebben wij Pizza gegeten. Het was hier Vaderdag en Alex kwam er ook bij. We zijn met de trein naar huis gegaan waar Peggy op ons wachtte.
Maandag 3 september: we zijn erop uit getrokken om spullen te kopen voor onze reis door Australië. Tent en stoelen hebben we al nu alleen nog slaapzakken en potten en pannen.
Na een lunch in Southland zijn Wij met Peggy richting Dandenong gereden. Het ligt in de bergen en er loopt een toeristische route door het gebied wat ook weer een Nationaal Park is. Het was eigenlijk een beetje te laat toen we vertrokken. En daarom hebben we de bollen gemist die daar door de vele Hollanders worden verbouwd. Het was donker toen we Bookerstreet weer binnen reden.
Ik ben weer aan het lopen geslagen. Ik heb mijn rondje gevonden. Het is weer heerlijk. In Vietnam kwam er niets van. Te warm en een druk programma. Ben nu wel van plan om het weer op te pakken. Moet nu denken aan mijn loop vriendinnen, Lies, Grietje en Annelies die vast al op schema liggen voor de halve marathon van Meppel. Gek He; dit lijkt nu wel heel ver weg ook omdat we hier in Australië zomaar aan het begin van het voorjaar terecht zijn gekomen. De bollen bloeien hier en de tulpenboom(Magnolia) staat in volle bloei, nog een paar mooie dagen en wat regen dan komt het blad hier aan de boom. Het is net of ik een deel van het jaar kwijt ben. Ik zou stiekem wel even in mijn eigen tuin willen kijken wat er nu allemaal groeit en bloeit. Soms kan ik daar naar verlangen. Even naar mijn kleinkinderen Ilse en Marit een kusje brengen of gewoon even koffie drinken met Gerwin en Jascha. Zondagavond eten met Moniek en Marco en Erik en Kim. Gelukkig kan ik daarna verlangen. Het gaat allemaal snel als je terug kijkt zijn er al 10 weken om. Morgen gaan we aan de rondreis beginnen, ik heb er zin in. We hebben de auto ingericht zodat we er in kunnen slapen Dit is niet te vergelijken met Azië we moeten nu zelf ons potje weer koken en een camping zoeken voor de overnachting.